środa, 28 marca 2012

bulkan

kiedys to zosia tak mowila na wulkan, teraz przyszla kolej na adama. jest nawet jeden odcinek bolka i lolka o wulkanie. a skoro o bolku i bolku mowa, to adam mowi na nich 'bolek bolek maluki i bolek bolek duy' ;)
zestaw do zrobienia wlasnego wulkanu siedzial i czekal na swoj dzien bardzo dlugo, mysle ze z rok. przy remontach sie odnalazl i zaja stosowne miejsce na podlodze kolo kuchennego stoly, zebysmy o nim nie zapomnieli. wczoraj to byl wlasnie ten dzien.
rano dalam dzieciom make do zabawy, juz kiedys o niej tu bylo, ale adam pierwszy raz sie nia bawil. zosia lepila wulkan wlasnie, a adam przesypywal, robil babki, torty a na koniec zacza oczywiscie rzucac. ale warto bylo, nawet patrzac na caly balagan jaki sie przy tym zrobil, godzina wspolnej zabawy, nawet raz nikt nie zamiauczal. a po zabawie trzeba sie bylo wykapac i wyprac ubrania co jest ostatnio ulubiona zabawa wanienna, najlepiej sie pierze oczywiscie majtki i skarpetki, zosia lubi takie mokre sobie zalozyc.




wieczorem zabawa wulkanem z tata, najpier rozrabianie zaprawy, lepienie, malowanie, a potem wybuchy. smialam sie, ze w zestawie byly gogle (ktore sie nawiasem mowiac gdzies zawieruszyly niestety) ale wulkan operowany przez zoske mial calkiem spory zasieg. na nastepny raz trzeba bedzie tych gogli jednak poszukac.






a dzis?
maly sukces z rzeczy zaplanowanych: udalo sie dojsc na poczte, nie bylo kolejki, za paczke zaplacilismy 3 razy mniej niz myslelismy, adam nie zdazyl powyciagac wszytskich rodzaji druczkow a zosia polozyla paczke na wage, o co mnie cala droge prosila. w zwiazku z tak pomyslna wizyta na poczcie udalismy sie na paczki do dd, ktore sa nawiasem mowiac dd, ja nie wiem jak one moga komukolwiek smakowac, serio...z paczkami w torbie wstapilismy na siku i kubek wody do ewy, adamowi udalo sie nie wylac zadnego z wypitych kubkow. a potem zostalam namowiona na wizyte w malym parku, w ktorym to skonsumowalismy w trojke po owym wstretnym paczku. nie udalo mi sie zadzwonic do niemez, bo telefon mi jak co miesiac wylaczli, ja sie nigdy nie naucze placic na czas...

sobota, 24 marca 2012

piatek

to taki inny dzien tygodnia dla nas, smieje sie ze w piatkek mam wolne, tylko ze nie mam. zawoze zosie do przedszkola z adamem i odbieram z adamem. to dla niego nowosc, nie rozumie dlaczego nie moze z nia zostac. ale zapowiedz bajki pomaga mu ponownie wsiasc do rowerowej przyczepki. czasmi jedziemy razem na zakupy, pomaga mi wybierac warzywa i owoce, tanczy do muzyki ktora leci zazwyczaj dosc glosno, tak naturalnie, nie widzi ze na niego patrze z usmiechem. w domu bajka, swietosc. bolek i bolek, mam plyte z 5 odcinkami, puszczam mu od drugiego, palcze, ze to nie ten, pamieta, ze zaczyna sie od innego skubany, ale drugi tez jest ulubiony, usmiech wraca na twarz. jak plyta sie koczy placze rzecz oczywista, wlaczam mu jeszcze ten OSTATNI, czyli pierwszy na plycie,, jak sie skonczy placze raz jeszcze, ale nie za dlugo, ciagle mnie sprawdza, czy moze na cos mnie jeszcze naciagnac. nie ma mowy. potem je drugie sniadanie, bo to pierwsze to zazwyczaj tylko jogurt jest, malujemy cos, albo ukladamy, albo gotujemy. wczoraj chlapalismy farba, patrzylismy jak kolory sie mieszaja, jak tworza rzeki, nawet nachlapalismy 'buzie'. adam domalowal tlo do swiatecznych kartek. bardzo mocno chcial dokonac niemozliwego, czyli zamalowac owieczke, ktora namalowana jest swiecowymi kredkami. czasami, zeby sie troche sam zajal, rozkladam w dziecinnym pokoju deske i prasuje, jemu jest od razu razniej. puszczamy muzyke, poczatkowo protestuje, nie lubi za glosno, ale po chwili nawet nie wie, ze zaczyna tanczyc. potem jeszcze maly rysunek na tablicy i trzeba jechac po siostre. lubie piatki, mimo tego, ze jazda do przedszkola z przyczepka 2 razy bywa meczaca.





czwartek, 22 marca 2012

adam przy pracy

rano, chyba przed sniadaniem, kolorowanie farbami idzie mu duuuzo lepiej niz kredkemi, nie wiem, moze jest kwestia trudnosci, bo kredkami za latwo sie to robi.

country chic / wiejski szyk?

czyli kupilam zosi sukienke, ktora jej podpasowala. w koncu trfilam, ma w szafie niezliczona ilosc roznych kiecek, niestety wszytstkie maja gdzies tam guziki, a odpruwanie czesto mija sie z celem, bo     ubrania przestaja funkcjonowac, lub wygladac jak nalezy, zosia ciagle nienawidzi guzikow, wyjatek stanawia diamencki-guziki w jednym ze sweterkow guziki-patyki od plaszcza i napy rozne tez uchodza.
a do swojej najlelegantszej sukienki gumiaki ubrala, wyjatkowe, bo takie same jak ma olaf.
ale do hustania najlepsza sa gole nogi, no i fajnie, bo trzeba je po powrocie do domu umyc, najlepiej na siedzaco w zlewie, a adam zasna po drodze, wiec niestety poszed spac brudny bardzo. przynieslismy do domu cale wiaderko tych zoltych kwiatkow, skrzyzowanie kaczenca z jaskrem, nie najlepsze do wazonu, za to idealne na zupe ;)













poniedziałek, 19 marca 2012

tablica

ciagle cos tam sie na niej dzieje, zosia najczesciej rysuje swoje wymyslne maszyny do wyrobu przedziwnych rzeczy, a jak zaczyna tworzyc razem z adrianem, ufffa, zapisza cala.
narysowalam im dzis 3 kolka i poprosilam, zeby drysowali reszte. placzace osobniki to oczywiscie mlodsi, adam i olus ;)



 tu zosia pisze swoje litery, robi to ostatnio bardzo czesto, codziennie, pisze a potem pyta sie co napisala, a jak jej to czytam patrzy na mnie z niedowierzaniem, bo przeciez pisala cos zupelnie innego ;)



niemaz sie dopomina

ze ciagle nie napisalam o remoncie, ktory trwa juz ze 2 miesiec, glownie dlatego, ze jest prowadzony od weekendu, do weekendu. prawie skonczyl, jeszcze tylko jedna szfka z ikei jest mi potrzebnam (zolta, czy zielona, mam dylemat...) no i trzeba pomalowac pokoj dzieci. proba zmiesznia niebieskawego z zoltym wyszla niepomyslnie, wszedl wstretny lazienkowy zielony, w publicznych toaletach na dworcu chyba mozna bylo kiedys taki spotkac...
tak wiec kuchnia jest mocno zolta i bardzo mi sie podoba, pokoj kolo kochni jest niebieskawy i podoba mi sie jeszcze bardziej niz kuchnia, nasza sypialnia  ma taki sam kolor jak pokoj z telewizorem, ale wyglada troche inaczej i podoba mi sie najmniej.
zosia z adamem malowali pokoj z naszym chyba juz antycznym nawiasem mowiac telewizorem. glownie za tablica, ktora zajmuje wiekszosc sciany ;) kuchni niestety nie mogli malowac bo sciana w kuchni zaczyna sie w polowie sciany, tak, tak, amerykanska wygoda ;)
jest jeszcze nowa szafa w pokoju dzieci i udoskonalona szafa w pokoju z tv i zestawy polek rozsiane po calym mieszkaniu. moze jakies zdjecia jutro ;)

ps. niemaz ma nowe-stare okulary. zrobil sobie w nich zdjecie u optka i wyslal mi do zaaprobowania, niestety nie dostalam. okulary kupil, pokazal w domu dzieciom to zdjecie, adam powiedzial, ze 'sniesnie wygada' a zosia powiedziala cos jeszcze lepszego: 'wygladasz jak sal!'
sal to wlasciciel nasze go domu, z jakiegos powodu ciagle nosi ubrania, ktore kupil w latach siedemdziesiatych, kto go widzial, wie o czym mowie. a zdjecie bedzie koniecznie, niemeza, nie sala ;)

cegly

bardzo czesto sa mocowane do stop w naszym domu, adam lubi te najwieksze, czerwone, a ze ma wiecznie wilgotne stopy, na ktorych wiecznie brak skarpetek, nie musi ich jakos specjelnie mocowac, sunie w nich po calym domu, zosia zazwyczaj przykleja je sobie tasma. 

a w sobote

bylismy u ani i piotrka, zosia zawsze bardzo cieszy sie na wizyte u nich, adam z reszta tez.
dzulka przed nimi nie ucieka i nawet mozna ja spokojnie glaskac, sa strasznie pazerne zolwie, ktore karmilismy az 2 razy, chcialy mi pozrec palec, serio! no i jeszcze zlota rybka do nakarmienia.
a to prezent dla ani i piotrka od serca, jak zawsze.


humor sytuacyjny

adam mnie poprostu rozwalil

a bylo tak
niedzielny pozny poranek, jedziemy do zoo, dzieci ogladaja bajke, ja upajam sie nic nie robieniem, niemaz prowadzi, miedzy innymi ;)
nagle adam zwraca sie do taty:
'nie dziob w nosie!'

niedzielne popoludnie, wracamy do domu po wycieczce, ja sprawdzam trase, niemaz prowadzi, miedzy innymi, adam ma spac, ale zanim zasnie odzywa sie ponownie do taty:
'nie dziob w nosie!'
tato na to: 'tylko sie drapalem, cos mnie swedzialo!' taaa, juz my tam swoje wiemy ;)

sobota, 17 marca 2012

lista na zakupy



po kolei:

sok z babelkami
mac'n cheese
gruszki
jogurt waniliowy
czerwone jablka
owocowe kwadraciki w srebrnych torebkach
orzeszki ziemne
pomarancze
jogurt jagodowy ; )


na zielono

w pietek trzeba sie bylo do przedszkola ubrac i przyniesc jakies zielne snaki. mi sie o sankach przypomniala dosc poznym wieczorem w czwartek, a ze bylam przed zakupami nie bylo szans zebym cokolwiek znalazla. nagle mnie olsnilo, przeciez moge zrobic zielone play-doh, a ze mam troche popekane rece, niemaz zagniotl za mnie, w miedzyczasie okazalo sie, ze nie mam drobnej soli, poratowala nmie sasiadka z dolu, potem okazalo sie ze mam tylko 'ekologiczna?' make, coz bylo robic, glupio byl ponownie po prosbie do sasiadow isc, zwlaszcza ze bylo juz kolo 10, wiec zrobilam z tej co mialam, oj bardzo zdrowe wyszlo, prawda zielone, bardzo dlugo ugniatane, nawet udalo mi sie niemeza namowic na dodanie zielonego brokatu,  ktorego szczerze nienawidzi.
w piatek rano jak zobaczylam ile slodkosci wszytskie dzieci naniosly ucieszylam sie ze nie upieklam kolejnych ciastek, ktore tak czy siak przegraly by w konkursie z super zielonymi, mocno nakremowanymi babeczkami z pierscionkami w ksztalcie koniczynki na czubku ;) adam jak je zobaczyl nie chcial wracac do domu, wyl az do pierwszego skrzyzowania.
po powrocie z przedszkola zosia powiedzial ze to byl jej ulubiony dzien, bo wszytstko bylo zielone, a zielony, to jak wiadomo jej ulubiony kolor.
dzis rano, wyskoczyla z lozka jak z procy (widzialam, bo z nami spala) pobiegla do pokoju i po kilku minutach wrocila ubrana, na zielono oczywiscie.



kamienie

najtansza i najfajniejsza zabawka, zaraz po patykach, a moze przed...;)
sporo ostatnio przestawialismy mebli, montowalismy polek, w zasadzie to zapolkowalam nas na maksa, i jest mi z tym dobrze, pytanie tylko kto bedzie kurz z nich wycieral, bo zosia niestety nie dostanie.

a przy okazji malowania (tak tak, jeszcze tylko pokoj dzieci do pomalowania nam zostal) znalazla sie cala torba kanieni. jednego dnia byly noszone, innego malowane, wazone, a jeszcze innego myte i jeden calkie spory spadl zosi na stope. na koniec dopadla je milosniczka sharpie.


jednego dnia takie oto maslo znalazlam w maselnieczce, zosia malo sie ze smiechu nie udlawila. bardzo prosila zebym wam napisala jakiego fajnego psikusa mi zrobila.

piątek, 16 marca 2012

wiosna wiosna









chyba juz co? tydzien pieknej pogody za nami, nie powiem, zeby wszystkie dni byly jakos wyjatkowo piekne, ze szczegolnym uwzglednieniem porankow, ktore jeszcze tak niedawno, tak bardzo lubilam. i wcale nie ma to zwiazku z pogoda, czy tez wczesnymi pobudkami, tak poprostu jakos malo ciekawie pewne osoby sie z rana zachowuja, ekhm, ekhm, ze juz po imieniu nie bede tu pisalAAAA. no ale na nowy tydzien jakis nowe strategie moze wymysle zeby bylo lepiej. najwieszka szkoda tego tygodnia? rozbita swiania (skarbonka) zeby to przypadkiem bylo, to bym sie nie zdenerwowala, ale rzucono nia z rana z premedytacja, spokojne tlumaczenie dalo tyle, ze swina dozyla wieczora, kiedy to ponownie nia rzucono, tym razem sie poddala i rozpadala sie na kawalki, sie jej nie dziwie, ilez mozna...rzucano tez szklankami, o zgrozo, i ksiazkami, a to juz lekkie przegiecie, nie sadzicie???? a najfajniej bylo w parku, na gorce, ponad godzine rzucania kamieniami (prosze bardzo, do woli, nawet sie dolaczylam), kopadnia dolow, ukladania gniazdek z patykow. adam nawet znalazl sobie kolege, pierwszy raz 'bawil' sie z kims obcym. znaczy ganiali sie i robili glupawe miny, niezle jak na poczatek ;) na hustawki byly takie kolejki, ze zrezygnowalaismy z nich, na rzecz ulubionych slizgawek, na ktorych tez mozna sie hustac, a nawet trzeba.

poniedziałek, 12 marca 2012

zosia

powoli zaczynam sie przyzwyczajac, ze ma juz 5 lat. uwielbia 'chalupy' czyli odwiedzanie naszych znajomych, ze szczegolnym uwzglednieniem alicji jakuba i adriana. lubi jak do nas ktos przychodzi. odkada przestalo mnie to denerwowac zrobilo sie troche lepiej, przestala ciagle wypytywac 'a co jutro robimy?' czy tez do kogo pojedziemy.
czesto siada do malego stolu, ma pod reka wszytsko co potrzebne, o nic nie musi mnie prosic, powstaja rzeczy niesamowite, motorowki ze specjalnymu szypcami i trabkami, rysunki imrezowe, maszyny do play-doh, pomyslow nie zlicze, potrafi siedziec godzine i kleic, wycinac, spinac spinaczem, dokleac tasme, kolorowac malowac, brokatowac, az zrobi sie baaardzo pozno i czas sie kapac.
nie lubi chodzic do przedszkola, w poprzednim semestrze bylo jakos lepiej, w tym codziennie rano sa lzy. twierdzi, ze jest tam za dlugo i za nami teski. uszylysmy razem filcowego arbuza, staramy sie zakaldac do przedszkola cos z kieszeniami, zeby miec go przy sobie i poczuc w przyplywie tesknoty. 
chce byc ciagle pierwsza (litosci!!!) co dzien wciska mi, ze to jej kolej wybierania bajki, a ja troche sie z tym gubie. sprawy posunely sie tak daleko, ze adam wstal dzis rano i pierwsze co powiedzial, to bylo pytanie: 'dzis moja kolej bajke?' i wy tm momenie kolejki sie skonczyly, kazdy bedzie ogladal swoja, bo niby dlaczego zosia ma ogladac 'bolka i bolka' skoro ma ochote na lole i na odwrot. 
powoli dzien po dniu udalo mi sie wyeliminowac z naszego porannego grafiku bajke, zosia juz zupelnie zapomniala, ze bylo cos takiego jak poranna bajka, adam jeszcze pamieta, czasem prosi, oglada w piatki, jak siostra jest w przedszkolu ;)dzis wieczorem tak sie zajela budowaniem lego ze nie poszla ogladac bajki z adamem, w miedzyczasie wrocil niemaz i poszli sobie gdzies razem. wlasnie do mnie dotarlo, ze wrocila bez lizaka??? podejrzane, musialo byc cos innego, ciekawe co...
w parku najbardziej lubi sie bawic w ganianego i chowanego. bardzo ladnie bawi sie z bratem, az pojawi sie ktos, rowiesnik jakis znajomy, bo z nieznajomymi sie nie bawi, nie potrafi z obcym dzieckiem nawiazac najmniejszego nawet kontaktu, ale jakos mnie to nie dziwi. w grupie znajomych robi sie wazna, lubi kierowniczyc.
a co lubi czytac? zwariowane przygody rodziny mellopsow, pippi, karusie i opowiadania o krowie balbinie.
uczy sie pisac, wiekszosc liter nauczyla sie w przedszkolu, a w domu piszemy ze sluchu, na poczatku sie denerwowala, nie podobala sie jej ta metoda, ale po po kilku udanych probach przelamala sie. lubi pisac alfabet. jak skonczy jej sie karta, a alfabet nie, zakreca i pisze od prawej do lewej. wczoraj napisala swoja wlasna ksiazke o kapturku, 'takim innym kapturku, co spotkal lisa i poszli na zakupy' ;)
ciagle cos rysuje dla babci i wklada do specjalnej koperty, niedlugo trzeba bedzie ja wyslac bo zrobila sie baardzo gruba.







czwartek, 1 marca 2012

adam

dwu-i-pol-latek. jeszcze nie 3 a juz nie 2. cos nie mozemy sie ostatnio dogadac. tymczesem zwalam to na chorobe, ale nie wiem jak dlugo pociagne, bo przeciez w koncu wydobrzeje, niby pan doktor powiedzial, ze wszytski jest ok, ale mama wie swoje, teraz zaluje ze nie poprosilam (ja, doktor babrbara) o antybiotyk, moze by go na nogi postawil...nie spi w nocy, malo w dzien, DUZO placze, generalnie o wszystko. lzy leca mu po policzkach 3 srumieniami. ach ten wiek polowkowy...
byle przestal bic siostre, bo czasami trace cierpliwosc i mam ochote sama mu oddac. siostra tymczasem nie oddaje, tlumacze jej ze mu to minie, chyba mi wierzy, a moze jak mama nie potrafi sie bronic, jak bylysmy male, to ola za mnie wszystkim oddawala ;)
a co adam lubi? ksiazki! caly dzien potrafi za mna chodzic i prosic o czytanie. ulubione to: historyjki obrazkowe o bobo, trzej zbojcy tomiego ungerer i najmniej przeze mnie lubiana seria maly chlopiec, brrr, nie moge sie do nich przekonac, a wielokrotne czytanie wcale nie pomaga. lubi pomazac po kartce siostry, a to sa tak wazne rzeczy w tej chwili, pogniesc jej sumiennie klejne obraczki, korony... ale lubi siedziec i razem z nia rysowac, bierze zolty kolor, rysuje kilka kresek i wola mnie 'lonce, mama lonce!' potrafi narysowac bardzo prosta buzie z oczami i uszami, tylko potem zaczyna dorysowywac rozne inne rzeczy i buzia tonie w nadmiarze. najlepiej mu wychodza balony i snejki :)
bardzo duzo mowi, bardzo czesto zgadujemy o co mu chodzi, czesto wymawia tylko koncowki dluzszych wyrazow, najsmieszniejszy jest toperz, czyli nietoperz, na zosie mowi josia, o sobie zawsze adam, nigdy adas, nie chce byc nazywany ani synkiem ani chlopczykim, adam i kropka.
boi sie pajakow, ale lubi je ogladac w ksiazkach, jego ulubiony odcinek charlie i lola to ten w ktorym lola bardzo boi sie pajaka.
potrafi przylulic, ukochac na smierc, wycalowac, chetnie sie wita i zegna. lubi przezywac mame. zwlaszcza jak go hustam, najczesciej jestem roznego rodzaju owocami, jabkiem, gruszka, bananem, melonem, prawda, a pewnego razu z promiennym usmiechem powiedzial, ze jestem 'maly bejbik'
codziennie cwiczy nowa umiejetnosc, ktora czasem doprowadza mnie do szalu, samodzielne zakladanie majtek i spodni.
zna kolory, no niby zna, czerwony to tez pomaranczowy, a pomaranczowy, to pomaranczowy, jest jeszcze julty, blu i green.


adam, dadam, adamek, adas, adasko, adams, prawda jak to coniektorzy go nazywaja ;)